Η Χοντρομαρία – ΙΙ

Κωλάρα!!

Ο πούτσος μου μπήκε εύκολα στο υγρό και γλοιώδες βάθος του μουσκεμένου μουνιού της. Η Μαρία βόγκηξε σαν γελάδα σε οργασμό. Άρχισα να μπαινοβγαίνω με δύναμη μέσα της, ενώ ο ιδρώτας της έτρεχε ποτάμι πάνω στα ξίγκια της. Η κοιλιά μου (τότε τέλεια!) τριβόταν με τη δικιά της δημιουργώντας έναν υγρό θόρυβο. «Σκίσε με, ξεμούνιασέ με» φώναζε η ψώλα καώς το κρεάτινο έμβολό μου έμπαινε όλο και πιο βαθιά μέσα της, ενώ τ’ αρχίδια μου χτυπούσαν με δύναμη την κωλοτρυπίδα της.
Μ’ έσπρωξε από πάνω της, ήταν σε κατάσταση παροξυσμού από το δυνατό γαμήσι, άρπαξε τη, μουσκεμένη από τα υγρά της, ψωλή μου και άρχισε να τη γλείφει μετά μανίας. Η γκόμενα, την πίπα την είχε στο DNA της. «Έτσι καριολίτσα, γλείψε το μουνόχυμά σου» της έλεγας, ενώ κρατούσα το κεφάλι της και έσπρωχνα το κοντάρι μου βαθύτερα στο λαρύγγι της. Κόντεψε να πνιγεί,τα μάτια της δάκρυσαν. Μ’ έσπρωξε απότομα και από το στόμα της έβγαινα υγρές κορδέλες σάλιου πασαλείβοντας τα βυζιά της.

«Έλα πισωκολλητά» είπε γυρνώντας την τεράστια ιδρωμένη κωλάρα της προς το μέρος μου. Προσπάθησα να βρω την κωλοτρυπίδα της, αλλά μάταια ανάμεσα στις ιδρωμένες συμπληγάδες των τεράστιων κωλομάγουλων. Την ξάπλωσα μπρούμητα και το ξαναέχωσα στη γλιστερή μουνάρα της.
«Σ’ αρέσει να σε καβαλάω πουτανάκι, ε;» Ως απάντηση βόγκηξε δυνατά. «Χύνω, χύνω» και άρχισε να συσπάται σαν σφαγμένο γουρούνι. Συνέχισα να τη γαμάω δυνατά μέχρι που έβγαλα τον πρησμένο μου πούτσο και έχυσα στην πλάτη της αμέτρητες ποσότητες σπέρματος. Είχα χύσει κιλά δύο απανωτές φορές! Το ψωλόχυμα κύλησε στη μουσκεμένη πλάτη της και πασάλειψε τον καναπέ. Το πουτανάκι γύρισε και με το στόμα της στράγγισε και τις τελευταίες σταγόνες καταπίνοντας αχόρταγα σπέρμα και ιδρώτα.

Ήταν η πρώτη και η τελευταία φορά που τη γάμησα.

Προηγούμενο άρθρο
Σχολιάστε

6 Σχόλια

  1. Στη μάνα σου το ‘πες;

    Απάντηση
  2. …ότι έχεις 3,238 αναγνώσεις και κανείς δεν αφήνει σχόλιο… 😀 Πάντως μου αρέσεις, είσαι μερακλής!

    Απάντηση
  3. fuckstory

     /  21 Μαΐου, 2008

    Νομίζω, από τα λίγα που ξέρω, ένα «ημερολόγιο» δε γράφεται απαραίτητα για να μαζέψει επισκέπτες ή σχόλια. Τουάχιστον, εγώ γράφω για προσωπική καθαρά ευχαρίστηση. Φυσικά και μ’ ευχαριστεί που σε τόσο λίγο χρόνο έχω 3000 και βάλε επισκέψεις, αλλά δεν είναι ο πρωταρχικός λόγος που άρχισα αυτή την ιστορία.
    Εξάλλου μπορεί να βαρεθώ κάποια στιγμή και να την παρατήσω…

    Ευχαριστώ για το «μερακλής»!!!

    Απάντηση
  4. Δεν μέμφομαι εσένα φίλε μου αλλά τους αναγνώστες που μπαίνουν εδώ διαβάζουν αλλά ντρέπονται να αφήσουν ένα σχόλιο, έστω ένα «Άξιος, άξιος»… Στο λέω εγώ λοιπόν, ανεξάρτητα από το περιεχόμενο είναι προφανές ότι ξέρεις να γράφεις!

    Απάντηση
  5. Ωραίο story φίλε, να ‘σαι καλά για όλο το blog, σπάνιος είσαι να σαι καλά!!

    Απάντηση
  6. mpravo magka ehw gamgsei ki egw mia tetoia 50ara sketh kavla

    Απάντηση

Αφήστε απάντηση στον/στην harisheiz Ακύρωση απάντησης